معنی سحور زدن - جستجوی لغت در جدول جو

سحور زدن(خوَرْ / خُرْ دَ)

لغت نامه دهخدا

سوت زدن

در آوردن صدای ممتد خالی از حروف هجا از میان دو لب یا از آلت مخصوص، سوت کشیدن، صفیر زدن، شپلیدن، شخلیدن، شخولیدن

فرهنگ فارسی عمید

دور زدن

پیرامون چیزی گردیدن، چرخیدن، گردش کردن
برگشتن و تغییر جهت دادن اتومبیل یا وسیلۀ نقلیۀ دیگر در خیابان

فرهنگ فارسی عمید

چگور زدن

(کَ دَ)

رجوع به چگرزدن شود

لغت نامه دهخدا

سحوری زدن

(دَ)

در زدن گدایان گاه سحر رمضان بر درهای بزرگان، برای بیدار شدن آنان. (یادداشت مؤلف). در زدن گاه سحر:
آن یکی میزد سحوری بر دری
درگهی بود و رواق مهتری.
مولوی.
نیمشب میزد سحوری را بجد
گفت او را قائلی کای مستمد.
مولوی

لغت نامه دهخدا

ورور زدن

(فُ خُ تَ)

در تداول، غرزدن، گریه کردن شدید کودک نوزاد. (فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

زیور زدن

(چَ چَ کَ دَ)

زیور بستن. (آنندراج). آرایش کردن و زینت دادن:
گویی که روز بزم تو از بس عطای تو
زیور زنند روی زمین را ز زر ناب.
عثمان مختاری (از آنندراج).
مجلس ز می زیور زده وز جرعه خاک افسر زده
صبح از جگر دم برزده مرغ از که آوا داشته.
خاقانی.
رجوع به زیور بستن شود

لغت نامه دهخدا

ساغر زدن

(چَمْ بَ رَ / رِ زَ دَ)

شراب خوردن. (آنندراج). ساغر کشیدن. ساغر خوردن. ساغر نوشیدن. بکار آب بودن. جام پیمودن و نوشیدن و خوردن و زدن. ساغر نوشیدن و خوردن و کشیدن. جام و ساغر بر سر کشیدن و بر تارک کشیدن. شراب زدن. دریا کشیدن. دریاها را بر سر کشیدن. خم لبالب زدن. خمخانه کشیدن. خم بر تارک کشیدن. می برداشتن. لب را چشمۀ خضر ساختن. (مجموعۀ مترادفات) :
کرده هر شب ز آتش حسرت دل ما را کباب
با حریفان دگر تا صبحدم ساغر زده.
هلالی استرآبادی (دیوان ص 171).
آتش گل چون زرشک رنگ او ساغر زند
بوی دودش زخمها بر جام چون مجمر زند.
عبداللطیف خان (از آنندراج).
به خشنودی حق در توبه زن
ازو مست شو ساغر توبه زن.
ظهوری (از آنندراج).
رجوع به ساغرشود

لغت نامه دهخدا

سور زدن

(خَ ثَ تَ)

بمهمانی رفتن. سور خوردن. (فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا